و هر چیزی که هنوز همچون سرنوشت و آزمون به سراغ من آید،
در آن، آوارگی و کوهپیمایی تازهای خواهد بود،
و اما انسان،
سرانجام در هر آزمونی خود را میآزماید و بس.
گذشت آن زمانی که پیشامدها با من رو به رو میتوانستند شد.
حال بهر من چه روی تواند داد که هم اکنون از آنِ من نبوده باشد.
[...]
برای بسیار دیدن، از خویش چشم برگفتن باید. هر کوهپیما به چنین سختی نیازمند است.
و آن اهل دانشی که چشمانی ظاهربین دارد جز نمای همه چیز، چه چیز را تواند دید؟
*چنین گفت زرتشت، فریدریش نیچه، داریوش آشوری